همه ما به خوبی ماشین نیسان بار را می‌شناسیم. یک ماشین باربری آبی رنگ که وظیفه حمل بار مردم را برعهده دارد. این ماشین دوست داشتنی ۵۰ سالی است که در ایران حضور دارد. از معدود خودروهایی که در کشورمان به واسطه رنگش به راحتی قابل شناسایی است. در واقع اسم اصلی این ماشین، نیسان جونیور است که شرکت نیسان آن را در سال ۱۹۵۶ میلادی تولید کرده است.
در این مطلب قصد داریم تاریخچه نیسان وانت را بیان کنیم. بدانیم نیسان وانت ساخت کدام کشور است و اینکه این ماشین باربری در طول عمر ۶۴ ساله خود دچار چه تحولاتی شده است. پس تا پایان همراه نوبار باشید.
درخواست نیسان بار
مروری بر تاریخچه مدل های مختلف وانت نیسان
شرکت نیسان در سال ۱۹۵۶، تصمیم گرفت خط تولید ماشین نیسان جونیور را شروع کرد. آنها هدف داشتند ماشین باربری کوچکتری نسبت به کامیون داتسون و توانایی حمل بار سنگین‌تر نسبت به کامیون‌های نیسان دیزل را تولید کنند. آنها برای اینکه خلأ بین این دو ماشین را پر کنند، خودروی نیسان جونیور را طراحی کردند. شرکت نیسان، تلاش کرد خودرویی ساده و قدرتمند با قیمت ارزان را روانه بازار کند. آنها در نهایت موفق شدند ماشین وانت نیسان جونیور را با اندازه متوسط تولید کنند. این خودرو که با کد B40 شناخته می‌شد، توانایی حمل بار تا سقف ۱.۷ تن را داشت. توان این خودرو معادل ۵۰ اسب بخار بود که می‌توانست تا سرعت ۹۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کند.
نسل اول ماشین‌های نیسان جونیور تا سال ۱۹۶۰ با عرضه مدل‌های مختلفی تولید شد. این مدل‌ها شامل B42 و B140 با قدرت بهتر می‌شدند. در سال ۱۹۶۲، شرکت نیسان تصمیم به عرضه مدل بروز شده و جدیدتر از نیسان جونیور را گرفت. آنها دو مدل متفاوت با نسل اول را تولید کردند که با کدهای ۴۰ و ۴۱ شناخته می‌شدند. این وانت‌ها شکل و شمایل مدرن‌تری داشتند. نسل دوم نیسان جونیور توان قدرتی معادل ۸۵ اسب بخار را داشت. این وانت بار می‌توانست با سرعت ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کند.
در آخر، شرکت نیسان نسل سوم از وانت نیسان جونیور را تولید و عرضه کرد. این ماشین که هم‌اکنون در ایران با نام وانت نیسان یا نیسان آبی شناخته می‌شود، اولین بار در سال ۱۹۷۰ تولید شد. همچنین، این ماشین توان قدرتی معادل ۹۹ اسب بخار را دارد. لازم به ذکر است، این ماشین در سال ۱۳۴۹ شمسی وارد ایران شد. شرکت خودروسازی زامیاد وظیفه مونتاژ این نیسان بار را داشت.
مروری بر نسل اول نیسان وانت | اولین نیسان وانت در ایران
همه‌ی ما به خوبی ماشین نیسان وانت را می‌شناسیم. ماشینی آبی رنگ که برای حمل بار به طور مستمر در جاده و خیابان دیده می‌شود. نیسان آبی یا همان زامیاد ۲۴ نسل سوم این خودرو است که از سال ۱۳۴۹ توسط شرکت زامیاد راهش را به ایران باز کرده است و حدود ۶ دهه است که در ایران حضور دارد. در واقع اسم اصلی این ماشین، نیسان جونیور است که شرکت نیسان آن را در سال ۱۹۵۶ میلادی تولید کرده است. در ادامه‌ی این مطلب قصد داریم تاریخچه نیسان آبی، اولین نیسان وانت در ایران، کشور سازنده‌ی نیسان آبی و سرانجام و آینده‌ی این خودرو در ایران را بررسی کنیم.
ورود وانت نیسان به ایران
همانطور که در بالا گفته شد، شرکت زامیاد با شرکت نیسان یک قرارداد همکاری امضا کرد. آنها وظیفه مونتاژ نیسان جونیور را برعهده گرفتند. وانت نیسان به مرور جای خود را در بازار ایران باز کرد. کمتر کسی فکرش را می‌کرد که این خودرو به یکی از اصلی‌ترین خودروهای باربری در ایران تبدیل شود. از آن زمان تاکنون، بیشتر باربری‌های کشور توسط این وانت بار انجام می‌شود. در سال ۱۳۶۵، این ماشین با نام سایپا ۲۴ وارد بازار ایران شد. سپس در سال ۱۳۷۷، این خودرو با تغییرات در بخش فنی خود، با نام زامیاد ۲۴ تولید شد. این خودرو تا سال ۱۳۸۸ بدون تغییر در سیستم فنی خود، در حال انجام کارهای اسباب کشی و باربری در تهران و شهرستان‌ها بود.
شرکت سایپا در سال ۱۳۸۸، تغییرات مهمی در سیستم فنی وانت نیسان ایجاد کرد. آنها به این خودرو ترمز ضد قفل و سیستم ebd را اضافه کردند. این مدل زامیاد ۲۴nb نام گرفت و روانه بازار کشور شد. از سال ۸۸ تاکنون مدل‌های متفاوتی از نیسان آبی تولید و عرضه شده است. جالب است بدانید، این خودرو به دلیل انجام کارهای باربری مردم، به «باربر نجیب» لقب گرفته است. براساس آمار، وانت نیسان از سال ۱۳۵۱ تاکنون میزان ۲.۱ تریلیارد تن بار در جاده‌ها و خیابان جابه‌جا کرده است. این میزان بار برابر با وزن هشت هزار برج میلاد تهران است.
بیشتر بخوانید: درخواست وانت بار و نیسان بار از نوبار
شرکت نوبار دارای سرویس وانت نیسان در تهران و کرج است. خدمات وانت نیسان به همراه کارگر به کاربران محترم انجام می‌شود. این مورد یکیاز مزیت‌های ویژه نوبار نسبت به شرکت‌های مشابه محسوب می‌شود. برای سفارش سرویس وانت نیسان، شما می‌توانید به اپلیکیشن و وب اپلیکیشن باربری نوبار مراجعه کنید.
شماره تماس ثبت نیسان بار ۷۱۴۰۰۶۹۸-۰۲۱ ☎️
نیسان ساخت کدام کشور است؟
شرکت نیسان ژاپنی در اکتبر سال ۱۹۵۶، تصمیم گرفت خط تولید ماشین نیسان جونیور را به عنوان یک تراک میان سایز با توانایی حمل ۱.۷۵ تن بار و ۳ سرنشین،شروع کند. آنها با هدف تولید ماشین باربری کوچکتری نسبت به کامیون داتسون و توانایی حمل بار سنگین‌تر نسبت به کامیون‌های نیسان دیزل، شروع به راه‌اندازی خط تولید وانت نیسان جونیور کردند. در واقع وانت نیسان برای اینکه خلا بین دو ماشین کامیون داتسون و کامیون دیزل نیسان را پر می‌کند، ساخته شده است. شرکت نیسان تلاش کرد خودرویی ساده و قدرتمند با قیمت ارزان که اکثر مردم توانایی خرید آن را داشته باشند را، روانه‌ی بازار کند و در نهایت، موفق شد ماشین وانت نیسان جونیور را با اندازه‌ی متوسط تولید کند. این خودرو که با کد B40 شناخته می‌شد، توانایی حمل بار تا سقف ۱.۷۵ تن را داشت. توان این خودرو معادل ۵۰ اسب بخار بود که می‌توانست تا سرعت ۹۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کند.
مروری بر تاریخچه مدل های مختلف وانت نیسان
نیسان وانت در سه نسل متفاوت در کشور ژاپن ارتقا یافت و هر نسل شامل مدل‌های متفاوتی است.
نسل اول نیسان وانت جونیور
همانطور که به آن اشاره کردیم، نسل اول ماشین‌های نیسان جونیور از سال ۱۹۵۶ پا به عرصه گذاشت و تا سال ۱۹۶۰ با هدف ارتقا توان قدرتی این خودرو، مدل‌های مختلفی تولید شد. مدل اولیه‌ی نیسان وانت که با نام B40 شناخته می‌شود، قوای محرکه خود را از موتور ۴ سیلندری به حجم ۱.۵ لیتر دریافت می‌کرد که توان قدرتی آن ۵۰ اسب بخار بود.
سپس در آگوست ۱۹۵۸ با هدف ارتقا توان قدرتی خودرو مدل B42 روانه‌ی بازار شد( نام B41 نادیده گرفته شده است). این مدل با توان قدرتی ۵۷ اسب بخار، قدرت بیشتری نسبت به سری قبل خود داشت.
در آوریل سال ۱۹۶۰، سری B140 با حفظ ظاهر سری B40 اما با موتور جدید سری G ، توان قدرتی ۷۱ اسب بخارـ۵۲ کیلو وات و سرعتی حدود ۹۵ کیلومتر در ساعت وارد بازار شد.
نسل دوم نیسان وانت جونیور
در ژانویه ۱۹۶۲ اولین سری نسل دوم نیسان وانت با نام سری ۴۰ وارد بازار شد. این خودرو که از لحاظ طراحی بسیار مدرن‌تر از نسل پیشین خود بود، با گل‌گیرهایی یک‌پارچه‌تر، سیستم تعلیق مستقل چرخ‌های جلویی و ۴ چراغ جلو به صورت افقی جای بیشتری در دل‌های دوست‌داران نیسان وانت جونیور باز کرد. نسخه اولیه این سری با حفظ موتور G مدل B140 و توان قدرتی ۷۱ اسب بخار از لحاظ سخت‌افزاری تفاوت چندانی با سری قبل خود نداشت. اما نسخه جدیدتری نیز وارد بازار شد که موتور ۴ سیلندره‌ی آن به حجم ۱.۹ لیتر، می‌توانست به سرعت ۱۱۰کیلومتر در ساعت برسد. این اولین کامیون سایز متوسطی بود که توانایی حمل ۲تن بار را داشت و توان قدرتی آن ۸۵ اسب بخار بود.
در سال ۱۹۶۶ سری ۴۱ تولید و به بازار عرضه شد. حجم موتور آن از ۱.۹ لیتر به ۲ لیتر افزایش پیدا کرد و موتور ۶ سیلندری جایگزین موتور ۴ سیلندری گشت. توان قدرتی آن نیز، به ۹۲ اسب بخار ارتقا یافت و سرعتی برابر با ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت را، دارا شد. پس از آن تولید مدل با حجم ۱.۵ لیتری متوقف گشت. این مدل از نیسان وانت جونیور با تغییرات ظاهری زیاد مانند جایگزینی ۴ میله افقی ضخیم بین چراغ‌ها به جای یک قطعه فلزی ضخیم، افزودن توری بیضی شکل در جلوی خودرو به جای توری مستطیلی شکل و تغییر شکل جای میل لنگ مکانیکی نسبت به مدل‌های قدیمی‌تر، وارد بازار شد. خط تولید مدل ۴۱ نهایتاً در سپتامبر ۱۹۷۰ پایان یافت.
نسل سوم نیسان وانت جونیور
در سال ۱۹۷۰ شرکت نیسان خط تولید نسل سوم نیسان وانت جونیور را آغاز کرد. این خودرو که در قالب مدل‌های ۱۴۰ و ۱۴۱ وارد بازار شد، دارای دو موتور بنزینی و یک موتور دیزلی است. موتورهای بنزینی مدل ۱۴۰ با دو حجم ۱.۶ و ۲ لیتری موجود شد که، توان قدرتی مدل ۲ لیتری ۹۹ اسب بخار تخمین زده شده بود. مدل ۱.۶ لیتری توانایی حمل وزنی برابر ۱.۵ تن را داشت و مدل ۲ لیتری می‌توانست تا ۱.۷۵ تن وزن را، جابجا کند.
مدل ۱۴۱ از سال ۱۹۷۵ پا به عرصه گذاشت و از نظر ظاهری چندان تفاوتی با مدل ۱۴۰ نمی‌کرد. هرچند، موتور ۱.۶ لیتری دیگر وجود خارجی نداشت و به جای آن از موتور ۲ لیتری استفاده شد.همچنین توان قدرتی آن تا میزان ۹۳ اسب بخار کاسته شد تا مقدار تولید آلاینده‌های هوایی توسط این خودرو کاهش یابد. مصادف با شروع دهه ۸۰ میلادی بازار تقاضا با توجه به ویژگی‌های این خودرو کم شد و نهایتا، در سال ۱۹۸۲ تولید نیسان جونیور به طور کامل در ژاپن قطع شد.
اولین نیسان وانت در ایران چگونه ساخته شد؟
در سال ۱۳۴۹ شرکت زامیاد با شرکت نیسان یک قرارداد همکاری جهت تولید و مونتاژ خودروهای نیسان، امضا کرد. آنها وظیفه مونتاژ نیسان جونیور را برعهده گرفتند. وانت نیسان به مرور جای خود را در بازار ایران باز کرد. کمتر کسی فکرش را می‌کرد که این خودرو به یکی از اصلی‌ترین خودروهای باربری در ایران تبدیل شود. از آن زمان تاکنون، بیشتر باربری‌های کشور توسط این وانت بار انجام می‌شود. در سال ۱۳۶۵، این ماشین با نام سایپا ۲۴ وارد بازار ایران شد. سپس در سال ۱۳۷۷، این خودرو با تغییرات در بخش فنی خود، با نام زامیاد ۲۴ تولید شد. این خودرو تا سال ۱۳۸۸ بدون تغییر در سیستم فنی خود، در حال انجام کارهای اسباب کشی و باربری در تمام سطح کشور بوده است.
شرکت سایپا در سال ۱۳۸۸، تغییرات مهمی در سیستم فنی وانت نیسان ایجاد کرد. آنها به این خودرو ترمز ضد قفل و سیستم ebd را اضافه کردند. این مدل زامیاد ۲۴nb نام گرفت و روانه بازار کشور شد. از سال ۸۸ تاکنون مدل‌های متفاوتی از نیسان آبی تولید و عرضه شده است. جالب است بدانید، این خودرو به دلیل انجام کارهای باربری مردم، به «باربر نجیب» لقب گرفته است. براساس آمار، وانت نیسان از سال ۱۳۵۱ تاکنون میزان ۲.۱ تریلیارد تن بار در جاده‌ها و خیابان‌ها جابه‌جا کرده است. این میزان بار برابر با وزن هشت هزار برج میلاد تهران است.
با توجه به وزن ۲ تنی که خودروهای نیسان آبی در ایران می‌توانند حمل کنند، این خودرو یکی از بهترین خودروهای اتوبار و باربری است. بارهایی که مناسب حمل با وانت نیسان آبی هستند، تقریبا همان لوازم منزل معمولی که در بیشتر خانه‌ها وجود دارند، است.
از مزایای باربری با ماشین وانت نیسان می‌توان به مصرف سوخت بهینه، سرعت انتقال بار بیشتر از کامیون باری و قدرت بالای موتور آن اشاره کرد.
همچنین با توجه به اینکه به چه صورت می‌توانیم وسایل را در وانت نیسان بار جای دهیم، می‌توان گفت که استفاده از این خودروی باربری برای حمل و جابجایی بار اگرچه آسان نیست، اما چندان سخت هم نیست.
آیا پایان کار نیسان آبی بعد از حدود ۶۰ سال رسیده است؟
تقاضای خرید نیسان آبی بسیار بالا است. اما با توجه به استانداردهای ۸۵ گانه، سازمان ملی استاندارد کشور اعلام کرده بود که تولید این خودرو تا ۳۱ تیرماه ۱۴۰۳ بایستی متوقف شود.
علی صالحی، دادستان تهران، در روز ۱۰ تیرماه ۱۴۰۳ اعلام کرد که شرکت زامیاد فقط تا پایان سال جاری ۱۴۰۳ زمان دارد تا بتواند تمامی استانداردهای ۸۵ گانه را در خط تولید نیسان آبی وارد کند؛ از این رو، همچنان خط تولید این خودرو پس از حدود ۶ دهه متوقف نشده است.
از سوی دیگر، سازمان ملی استاندارد کشور با عدم ارائه‌ی مجوز پلاک برای این خودرو، اعتراضش را از دوباره تولید شدن این خودرو اعلام کرده است. با توقف شماره گذاری خودروهای نیسان آبی،
۲ مسئله به وجود می‌آید. یا این خودرو تا به امروز از سیستم فرمان پذیری و ترمز ABS مطلوبی برخوردار نبوده است؛ و یا اینکه در پشت پرده مسائل دیگری نسبت به استانداردهای ۸۵ گانه وجود دارد. در هر صورت، سرنوشت نیسان آبی همچنان مشخص نیست.
بررسی مشخصات ظاهری و فنی وانت نیسان
نیسان وانت زامیاد با توجه به تقاضای بازار، یکی از پرطرفدارترین خودروهای تولیدی در کشور است. از مشخصات این خودرو می‌توان به موتور انژکتوری بنزینی از نوع چهار سیلندر تنفس طبیعی به حجم ۲۴۰۰ سی‌سی، تولید ۱۰۰ اسب بخار قدرت (۴۸۰۰ دور در دقیقه) و ۱۹۰ نیوتن متر گشتاور (۲۴۰۰ دور در دقیقه) و مصرف سوخت ۱۳ لیتر در هر سیکل اشاره کرد. همچنین در نسخه دوگانه‌سوز، همین موتور دارای توان ۹۰ اسب بخار و ۱۸۰ نیوتن متر گشتاور است. از سوی دیگر در نسخه دیزلی این خودرو، موتور آن با ۴ سیلندر قادر به تولید ۹۳ اسب بخار قدرت است. گشتاور حاصل از موتور دیزل نیسان آبی نیز به ۲۲۵ نیوتن متر می‌رسد و میزان مصرف سوخت آن ۹ لیتر بر ۱۰۰کیلومتر است. توان حاصل از موتور ۲۴۰۰ سی سی نیسان آبی توسط یک جعبه‌دنده چهار سرعته‌ی دستی به سوی چرخ‌های عقب ارسال می‌شود؛ این گیربکس در مدل دیزل تقویت شده و دارای ۵ دنده است.
این خودرو با دارا بودن نقاط قوتی همچون هزینه نگهداری پایین، توانایی باربری بیش از ۲ تن، حداکثر گشتاور در دور موتور پایین، موتور دیزلی یورو۵ و سفارشی شدن فرمان هیدرولیک، کولر و رادیال در دل ایرانی‌ها جایگاه ویژه‌ای دارد. هر چند با دارا بودن نقاط ضعفی مانند ایمنی و امنیت ضعیف، صندلی نامناسب راننده و مصرف سوخت با تولید بالای آلاینده‌های زیست محیطی نظر به توقف خط تولید آن وجود دارد. در زیر جدولی از مشخصات فنی این خودرو بیان کرده‌ایم.
|
مشخصات فنی |
|
|
محور محرک |
دیفرانسیل عقب |
|
گیربکس |
۵دنده دستی |
|
پیشرانه |
۴سیلندر |
|
حجم موتور |
۲.۴ لیتر |
|
عملکرد فنی |
|
|
قدرت |
۱۰۰اسب بخار |
|
گشتاور |
۱۹۰نیوتون متر |
|
شتاب |
۱۸ثانیه |
|
سرعت |
۱۴۰ کیلومتر بر ساعت |
|
مصرف ترکیبی |
۱۳لیتر در صد کیلومتر |
|
ابعاد و اندازه‌ها |
|
|
نوع بدنه |
پیکاپ متوسط |
|
نوع شاسی |
مستقل |
|
کد اتاق |
نسل اول-به روز شده از ۸۸ |
|
طول |
۴۶۹۰میلی متر |
|
عرض |
۱۶۶۰میلی متر |
|
ارتفاع |
۱۶۵۰میلی متر |
|
فاصله محوری |
۲۸۶۵میلی متر |
|
وزن |
۱۵۴۰کیلو گرم |
|
حجم باک |
۶۵لیتر |
|
چرخ جلو |
۷.۰۰R۱۶ |
|
چرخ عقب |
۷.۵۰R۱۶ |
|
ظرفیت حمل بار |
۲.۱تن |
مزایا و معایب استفاده از وانت نیسان
وانت نیسان (معروف به نیسان آبی در ایران)، یکی از خودروهای باری پرطرفدار و قدیمی در ایران است که مزایا و معایب خاص خود را دارد. در ادامه به بررسی جامع آنها می‌پردازیم:
مزایای وانت نیسان:
توانایی حمل بار بالا: این مهم‌ترین مزیت وانت نیسان است. این خودرو به صورت استاندارد ظرفیت حمل ۲۱۰۰ کیلوگرم بار را دارد، اما در عمل و به صورت غیر استاندارد، توانایی حمل بارهای بسیار سنگین‌تر (گاهی تا ۳.۵ یا ۴ تن) را نیز از خود نشان داده است. این ویژگی آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای مشاغل باربری و حمل و نقل کالا تبدیل کرده است.
قیمت مناسب و استهلاک پایین: وانت نیسان نسبت به سایر خودروهای باری سنگین‌تر، قیمت اولیه مناسب‌تری دارد. همچنین، به دلیل سادگی ساختار و فراوانی قطعات یدکی، هزینه نگهداری و تعمیرات آن نیز نسبتاً پایین است.
فراوانی قطعات یدکی و سهولت تعمیر: به دلیل تولید طولانی مدت و تیراژ بالای وانت نیسان در ایران، قطعات یدکی آن به وفور و با قیمت مناسب در دسترس هستند. تعمیرکاران نیز به دلیل آشنایی کامل با این خودرو، به راحتی می‌توانند آن را تعمیر کنند.
موتور قوی و گشتاور بالا (به خصوص در مدل دیزلی): موتور نیسان، به ویژه در مدل دیزلی، از قدرت و گشتاور بالایی برخوردار است که برای حمل بارهای سنگین و حرکت در مسیرهای شیب‌دار و ناهموار بسیار مناسب است.
قابلیت مانور در فضاهای محدود: ابعاد وانت نیسان به آن اجازه می‌دهد تا در کوچه‌ها و خیابان‌های باریک و حتی مسیرهای خاکی و باغی، مانور خوبی داشته باشد که برای حمل و نقل شهری و بین شهری بارهای کوچک و متوسط مزیت محسوب می‌شود.
تنوع در نوع سوخت: وانت نیسان در مدل‌های بنزینی، دوگانه‌سوز و دیزلی عرضه می‌شود که این تنوع به مصرف‌کننده امکان انتخاب بر اساس نیاز و هزینه‌های سوخت را می‌دهد.
مقاومت و دوام بدنه و شاسی: شاسی و بدنه نیسان به دلیل ساختار محکم، از مقاومت خوبی در برابر فشار بارهای سنگین برخوردار هستند.
معایب وانت نیسان:
طراحی بسیار قدیمی و ساده: طراحی ظاهری و داخلی وانت نیسان بسیار قدیمی است و از جذابیت بصری و راحتی برخوردار نیست.
کیفیت ساخت پایین: کیفیت مونتاژ قطعات و متریال به کار رفته در کابین و بدنه نیسان پایین است که منجر به نارضایتی کاربران می‌شود.
ایمنی پایین: این یکی از بزرگترین معایب وانت نیسان است. امکانات ایمنی در این خودرو بسیار محدود است (فقط شامل ABS و EBD در مدل‌های جدیدتر) و در تصادفات، ایمنی سرنشینان به شدت پایین است. عدم وجود کیسه هوا در بسیاری از مدل‌ها، این ضعف را تشدید می‌کند. (هرچند در مدل‌های جدیدتر آپشنال دو ایربگ هم اضافه شده است)
مصرف سوخت بالا (به خصوص در مدل بنزینی): مدل بنزینی وانت نیسان مصرف سوخت بالایی دارد (حدود ۱۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر در حالت ترکیبی و حتی بیشتر در شهر).
نبود امکانات رفاهی و آپشن‌های مدرن: کابین وانت نیسان فاقد ابتدایی‌ترین امکانات رفاهی و آپشن‌های متداول در خودروهای امروزی است. صندلی‌ها راحت نیستند و برای مسافت‌های طولانی مشکل‌ساز می‌شوند.
کابین کوچک و ناراحت: فضای داخل کابین برای راننده و سرنشین بسیار محدود و نامناسب است و ارگونومی ضعیفی دارد.
خلاصی فرمان: برخی کاربران از خلاصی فرمان در این خودرو گلایه دارند که می‌تواند بر کنترل و ایمنی آن تأثیر بگذارد.
سر و صدای زیاد: در حین حرکت، به خصوص در سرعت‌های بالا و با بار، سر و صدای موتور و محیط داخل کابین زیاد است.
نکات تکمیلی:
مدل دیزلی نیسان زامیاد، به دلیل مصرف سوخت کمتر (حدود ۹ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر) و گشتاور بیشتر، برای حمل بارهای سنگین اقتصادی‌تر و مناسب‌تر است.
مدل‌های جدیدتر مانند پادرا پلاس، تلاش کرده‌اند برخی از مشکلات وانت نیسان را (مانند طراحی و راحتی کابین) بهبود بخشند، اما هنوز هم توانایی باربری نیسان آبی در بین مردم شناخته‌شده‌تر است.
در نهایت، وانت نیسان با وجود معایب فراوان، به دلیل توانایی بی‌نظیرش در حمل بار سنگین و قیمت مناسب، همچنان یکی از گزینه‌های اصلی برای افرادی است که به دنبال یک خودروی کار برای جابجایی کالاهای حجیم و سنگین هستند. با این حال، خریداران باید از نقاط ضعف آن، به ویژه در زمینه ایمنی و راحتی، آگاه باشند.
بررسی انواع سوخت مصرفی وانت نیسان
وانت نیسان (معروف به نیسان آبی و همچنین زامیاد Z24) در بازار ایران با سه نوع سوخت اصلی عرضه می‌شود که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را از نظر قدرت، مصرف و هزینه‌های جاری دارند:
۱. وانت نیسان بنزینی:
موتور: معمولاً از موتورهای بنزینی ۲.۴ لیتری ۴ سیلندر با کد Z24 (یا نسخه‌های بهینه‌شده آن مانند Z24I و M24) استفاده می‌کند. قدرت موتور حدود ۱۰۰ اسب بخار و گشتاور آن حدود ۱۹۰ نیوتن متر است.
مصرف سوخت: این مدل بالاترین مصرف سوخت را در بین انواع نیسان دارد. مصرف ترکیبی آن در حدود ۱۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر اعلام شده است، اما در عمل و با بار سنگین و در ترافیک شهری، این میزان می‌تواند به ۱۵ تا ۱۷ لیتر هم برسد.
حجم باک: ۶۵ لیتر.
مزایا:
قدرت و گشتاور بهتر: در مقایسه با مدل دوگانه سوز، در حالت بنزین سوز قدرت و گشتاور بیشتری ارائه می‌دهد.
کاهش افت توان با بار: در هنگام حمل بار سنگین، افت توان کمتری نسبت به مدل دوگانه سوز (در حالت گاز) دارد.
معایب:
هزینه سوخت بالا: با توجه به مصرف بالای بنزین و قیمت آن در ایران، هزینه‌های جاری سوخت برای این مدل بالا است.
آلایندگی بیشتر: نسبت به مدل دیزلی آلایندگی بیشتری دارد.
۲. وانت نیسان دوگانه‌سوز (بنزین و CNG):
موتور: این مدل نیز از موتورهای بنزینی با قابلیت تبدیل به گاز سوز استفاده می‌کند. در حالت گاز سوز، قدرت و گشتاور کمی کاهش می‌یابد (مثلاً ۹۰ اسب بخار و ۱۸۰ نیوتن متر).
مصرف سوخت:
در حالت بنزین: مشابه مدل بنزینی، حدود ۱۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر.
در حالت گاز (CNG): مصرف گاز آن حدود ۹ لیتر معادل بنزین در هر ۱۰۰ کیلومتر یا در برخی مدل‌ها تا ۱۲.۶ لیتر معادل بنزین در ۱۰۰ کیلومتر (برای گاز) اعلام شده است.
حجم باک: باک بنزین کوچکتری دارد (حدود ۴۵ لیتر) و دارای مخزن گاز CNG (معمولاً ۳۰ متر مکعب یا ۱۱۳/۱۲۰ لیتر ظرفیت مخزن) است.
مزایا:
صرفه اقتصادی در مصرف سوخت: استفاده از CNG به دلیل قیمت پایین‌تر گاز، هزینه‌های سوخت را به شکل قابل توجهی کاهش می‌دهد و آن را به گزینه‌ای اقتصادی‌تر برای حمل و نقل تبدیل می‌کند.
آلایندگی کمتر در حالت گاز: سوخت CNG آلایندگی کمتری نسبت به بنزین دارد.
معایب:
افت قدرت و گشتاور در حالت گاز: در هنگام استفاده از گاز، قدرت و گشتاور موتور کاهش می‌یابد که در حمل بارهای سنگین و در مسیرهای شیب‌دار محسوس‌تر است.
فضای اشغال شده توسط مخزن گاز: مخزن گاز فضای قابل توجهی از قسمت بار را اشغال می‌کند که ظرفیت حمل بار را تا حدی کاهش می‌دهد.
وزن بیشتر: به دلیل وجود مخزن گاز، وزن کلی خودرو افزایش می‌یابد.
ایستگاه‌های سوخت‌گیری محدود: در برخی مناطق، دسترسی به جایگاه‌های CNG ممکن است محدود باشد.
۳. وانت نیسان دیزلی:
موتور: از موتورهای دیزلی ۲.۸ لیتری ۴ سیلندر استفاده می‌کند که به طور خاص برای کاربری‌های سنگین و باربری طراحی شده‌اند. قدرت موتور حدود ۹۳ اسب بخار و گشتاور آن حدود ۲۲۵ نیوتن متر است. (گشتاور بیشتر در دورهای پایین).
مصرف سوخت: این مدل کمترین مصرف سوخت را دارد. مصرف ترکیبی آن در حدود ۹ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر اعلام شده است.
حجم باک: ۶۵ لیتر.
مزایا:
قدرت و گشتاور بالا (به خصوص در دور پایین): موتورهای دیزلی برای تولید گشتاور بالا در دورهای پایین‌تر طراحی شده‌اند که برای حمل بارهای سنگین و شروع حرکت با بار بسیار مناسب است.
مصرف سوخت بسیار کمتر: مهم‌ترین مزیت این مدل، مصرف سوخت بهینه و اقتصادی‌تر آن نسبت به مدل‌های بنزینی و دوگانه سوز است.
دوام بیشتر موتور: موتورهای دیزلی به طور کلی از دوام و طول عمر بالاتری برخوردارند.
آلایندگی کمتر (در مقایسه با بنزین): اگرچه گازوئیل نیز آلایندگی دارد، اما در برخی جنبه‌ها مانند تولید مونوکسید کربن کمتر، عملکرد بهتری دارد.
سهمیه گازوئیل: رانندگان دیزلی از سهمیه گازوئیل بهره‌مند می‌شوند که هزینه سوخت را به شدت کاهش می‌دهد.
معایب:
هزینه نگهداری و تعمیرات بالاتر: تعمیرات موتورهای دیزلی پیچیده‌تر و گران‌تر است.
سر و صدا و لرزش بیشتر: موتورهای دیزلی معمولاً سر و صدای بیشتری دارند و لرزش بیشتری تولید می‌کنند.
قیمت اولیه بالاتر: معمولاً قیمت اولیه مدل دیزلی کمی بالاتر از مدل بنزینی است.
سخت‌تر روشن شدن در هوای سرد: در هوای بسیار سرد ممکن است موتور دیزلی با مشکل روشن شدن مواجه شود.
جمع بندی
نیسان وانت یا همان نیسان آبی ساخته شده در کشور ژاپن، بیش از ۶۰ سال است که وارد ایران شده است. این خودرو با توانایی حمل بار حدود ۲تن، یکی از بهترین خودروهای اتوبار موجود در کشور است. سرنوشت این خودرو همچنان معلوم نیست و ممکن است حتی تا سال‌های بعد، در ایران تولید شود. در این مقاله از وبلاگ نوبار به بررسی تاریخچه‌ی خودروی نیسان آبی، کشور سازنده‌ی آن و سیر تغییر و تحولات آن در طی سال‌ها و قبل از رسیدن به ایران پرداختیم. در صورتی که قصد اسباب کشی دارید می‌توانید با ثبت سفارش در اپلیکیشن یا وبسایت نوبار، از خدمات حمل بار نیسان استفاده کنید.
سوالات متداول
-
نیسان آبی ساخت کدام کشور است؟
نیسان آبی ساخت کشور ژاپن است که از سال ۱۳۴۹ با قرارداد بستن با شرکت زامیاد، به ایران وارد شد.
-
آیا نیسان آبی دیگر تولید نمی‌شود؟
با توجه به دستور دادستان تهران، شرکت زامیاد تا پایان سال ۱۴۰۳ وقت دارد تا خودروی نیسان وانت زامیاد را به استانداردهای ۸۵ گانه مجهز کند، از این رو، نیسان آبی همچنان تولید می‌شود.
